ofríki hinna veiku

Ég er að lesa nokkrar greinar um þorskastríðin og herstöðina á Keflavíkurflugvelli, svona af því það er sumar og ekkert annað hægt að gera. Það er í raun alveg magnað að lesa hvernig fulltrúar íslenska ríkisins hafa hagað sér í samskiptum við önnur ríki í gegnum söguna. Hugmynd Bismarks um ofríki hinna veiku (tyranny of weakness) kemur upp aftur og aftur. Eisenhower talaði um Ísland þannig á sjötta áratugnum og Kissinger á þeim áttunda. Íslendingar voru það veikir að ekki var hægt að ráðast gegn þeim, það væri einelti. En á þessum tíma var stuðningur Íslands við Bandaríkin og Atlantshafsbandalagið einkar mikilvægur.

Nú eru margir sem vilja að við sýnum alþjóðasamfélaginu fingurinn á sama máta og samningamenn Íslands gerðu þá. En staðan í dag er afleiðing af því að heimta að spila með stóru strákunum; við getum ekki haldið því trúverðuglega fram að við séum svo lítil og krúttleg að það megi ekki beita okkur meðulum hinna fullorðnu. Það verður ekki bæði haldið og sleppt.